Partnerstwo publiczno-prywatne (w skrócie określane jako PPP) jest niezwykle złożonym charakterem współpracy. Zakłada on współdziałanie podmiotów prywatnych i publicznych w celu umożliwienia tym ostatnim ich prężnej działalności dla dobra ogółu. W większości przypadków partnerstwo publiczno-prywatne zakłada odpłatny najem lub dzierżawę prywatnych obiektów na cele publiczne. Zdarzają się też jednak kwestie bardziej złożone.

 Postępująca rozbudowa aparatu biurokratycznego kraju pociąga za sobą konieczność dostosowywania coraz to nowych obiektów do zadań administracyjnych. Samorząd skorzystać może wtedy z możliwości jakie daje partnerstwo publiczno-prywatne. Nierzadko zdarza się bowiem sytuacja, kiedy budynek mógłby być siedzibą na przykład szkoły czy przedszkola, ale ze względu na pewne braki w infrastrukturze, nie można umieścić tam dzieci.

 W regionach kraju, gdzie w rękach Skarbu Państwa znajdują się bardzo nieliczne obiekty mogące stanowić użyteczność publiczną, niezbędne jest uzupełnienie tych niedoborów w przypadku zaistnienia takiej konieczności. Często postulat ten realizowany jest w ramach współpracy opartej o partnerstwo publiczno-prywatne.

 Jednym z założeń organizacyjnych samorządów terytorialnych jest zarządzanie i utrzymanie w dobrym stanie znajdującego się pod ich nadzorem mienia Skarbu Państwa. Gdy z funkcją tą sobie nie radzą, na przykład ze względu na brak funduszy, mogą one, w oparciu o partnerstwo publiczno-prywatne, użyczyć obiekt na działalność prywatną.

 W dobie wszechobecnego kapitalizmu, większość dóbr wszelkiego typu znajduje się w rękach prywatnych. Własność państwowa to tylko niewielka część całości, a przecież organy administracyjne gdzieś swą siedzibę posiadać muszą. Partnerstwo publiczno-prywatne znajduje zastosowanie wszędzie tam, gdzie występuje niedobór obiektów państwowych.